Bazen yazıp yazıp sileriz. İçimize atarız, söylemek ıstedıklerımizi, duygularımızı. Farklı farklı hayatlar kurarız en derinlerimizde. Belki de gecenin bir vaktinde kalkar ve o içimize attıklarımızı düşünürüz. Kendimizi en güzel şekilde kandırırız. '' İyiki konuşmadım onunla '' , '' Bu sefer ilk o yazsın.'' , '' O yazmadan asla '' gibi cümleler kurarız. Ağırdan satma işlemi başarısız olunca da keşkelere ve pişmanlıklara sığınırız. Oysa karşı tarafın ne düşündüğünü, ne istediğini asla öğrenemeyiz. Gurur mu aşk mı paranoyası içinde, kaçıp kovalananları oynamaya çalışırız. Oysa kaçarken arkamıza bakmayı hep unuturuz. Ya kovalamazsa; hesabını hiç düşünmeyiz. Önümüze bakarken cebimizden düşenleri farkedemeyecek kadar aptal oluruz.
Pişmanlıklarımızdan dersler cıkaracağımıza, hep sınıfta kalıp aynı dersi almaya devam ederiz.
bu mantığıda hiç anlamamışımdır.değer verdiğini belli etmek, onun seni sevmesine engel midir ? sevildiğini bilmek demek onu bırakıp gitmek midir yoksa cesur olup elinden tutabilmek mi ?
YanıtlaSilsen cesur olup ona değer verdiğini belli edersin de o kaçar mı yoksa elınden mı tutar bilinmez.Kişilik ve duygularla alakalı tamamenç
YanıtlaSil