Aşkın Işığı.

Aşkın ışığında kaybolmak...Kendinize göre tam istediğiniz birini bulmak çok zor olsa da,bazen hiç ummadığınız bır anda ummadığınız bır yerde öyle birileri karşınıza çıkabilir,tabi azıcık da olsa şansınız varsa.Buna ister şans deyın,ister kader.İşin sonunu getirip mutlu olabilmek,artık size kalır.Kafanızdaki soru işaretlerini gidermenin en iyi yolu ona karşı herzaman açık olmaktır.Bu açıklığı sağlamak ya da bunu sağlamak için uygun ortamı,zamanı bulmak güç olsa da,denemekten asla korkmayın.Eğer korkarsanız ve güveninizi kaybederseniz,bu da istenmeyen durumlarda kalmanıza sebep olabilir.Genelde erkekler ilk adımı kızlardan bekler,kızlarsa erkeklerden.Kızın ışık vermesını beklerken,zaman cabucak gecebılır coğu zaman ama o ışık bazen cok geç verilir bazense hiç verilmez.Umudu kaybetmemek lazım.Doğru zamanda doğru yerde olmalı her şey.Pişmanlıkların ve keşkelerin yaşanmaması için.Rededilme ve ''acaba onu tamamen kaybeder miyim?'' korkuları vardır her iki tarafta da.Çoğumuz bunları kendımıze bile zor ıtıraf ederken,dışarıya karşı dürüst olmak elbette bıraz güçtür.Eğer gercekten sevgi varsa,bir şekilde siz istemeseniz de meydana çıkar tüm olup bitenler.Ama önemlı olan ışığın rengidir.Kızların yeşil ışığı yakmaları bence zor olmalıdır.Kırmızı herkese yanar.Önemlı olan erkeğin farkı yaratabılmesıdır.Bu farklar sayesınde mutluluk olur.Ama iş yeşil ısığı yaktırabilmektir.Yeşil ışığı herkese yakan basit kızları bir tarafa bırakmak gerek.O ışık bu kadar kolay yanmamalıdır.Erkeğin farkı yaratıp yeşil ışığı yaktırması belli bir süre almalıdır.Çaba sarfedilmeli,emek harcanmalı ve değer verilmelidir.Çabuk yanan ışık kımselere tat vermez.Bu yüzden sabretmek gerek,mutlu olmak,huzurlu olabilmek için...

Soru İşaretleri Olmasa Ayıp Olur mu?

Arkadaşlarımız,dostlarımız ne kadar da çabuk değişiveriyor.Sanki onları hiç tanımamışız gibi...Hiç ummadımız anlarda,hayatımıza onlarca insan giriyor.Tabi hayatımızdan çıkan insanlarınsa haddi hesabı yok.''Gerçek dostluk nerede?'' dıye soruyor insan kendı kendıne.Çevremizdeki insanları doğru seçmemiz gerekir.Bazı yanlış insanlar,sizleri geri dönüşü olmayan yanlış şeylere sürükleyebilir.Siz pişman olsanız da artık iş işte geçer ve kontroldan çıkabılır çoğu şey.Sonunda da mutsuzluk,soru işaretleri ve yalnızlık elinizde kalanları oluşturur.Evet işte budur abi dıyebilmek zordur fakat umudu asla yitirmemek gerekir.Bir yerlerde bazı şeyler daima doğrudur.Mesele onları bulmak!Son bırkac yıldır''hayattaki beklentin nedir?'' dıye soranlara,sadece mutlu olmak dıyorum.Mutlu olmak...Nasıl?Ne zaman? Nerede?.Ne kadar çok soru işaretleri var değil mi?Bu soru işaretleri arttıkça sorunlar büyüyor,engel olamıyor insan.Acaba soru işaretleri olmasa daha mı çok mutlu olurduk,çok merak ediyorum.

Sustuklarım Büyür İçimde

Gripin'in harika bir şarkısının,Sustukların büyür içinden,adını bıraz değiştirmek istedim bu gece.Bazen içime atarım dusunduğum,söylemek isteyip de söyleyemediklerimi.Bu herkes de olan normal bir şeydir aslında fakat içimizdekiler bazen acı verir bizlere.Ama onlara katlanmak zorundayızdır çoğu zaman.Düzen bozulmasın,her şey olduğu gıbı yolunda devam etsın dıye.Bu durumda olmak gerçekten berbat bir duygu.Arada sırada aklına gelse de içini dökmek herkese,her şeye karşı ama sonradan vazgeçersin sırf onlar mutlu olsun dıye.Bırının bir başkası hakkında yalanını yakalarsın ama diğerine bunu söyleyemessin.Alakasız bir kişiden bi arkadaşınla ilgili bir şey öğrenirsin fakat öğrendiğin şeyi asla arkadaşına soramazsın.Ya da bir insana aşık olursun sırf ilk tecrübenden dolayı bunu ona itiraf edemessin.Hep içine atar durursun,zararını onlar değil sen görürsün herzaman.Keşke içimizdekileri olacak olanlara rağmen birbirlerimize söyleyebilsek.Belki de mutluluk burada,içimizdekileri herkese,her şeye rağmen itiraf edebilmekte.''Mutluluk nerede Anıl?'' diyen arkadaşlara gelsin bu yazım.