Bir Blog Böyle Doğar

Bu son günlerde hayatım çok monoton olmaya başlamıştı.Biraz değişiklik yapmam gerektiğini düşünüp yaklaşık 8 aydır uzattığım saçlarımı 2 hafta kadar önce kestirdim.Çevremdeki insanların hemen hemen hepsi saçlarımın yeni halini beğendi.Beğenilmek güzel bir duygu hakkaten.İnsan mutlu oluyor.Bir hafta bu heyecanla geçti gitti.Üç gün önce doğum günümdü.Hatırlanmak da beğenilmek kadar güzel bir duygu.Tabi hatırlamasını beklediğin insanların hatırlamaması ya da o insanların bir kısmının sadece ''doğum gunun kutlu olsun Anıl,nice yaşlara..'' diye facebook sayfamdaki duvarıma yazması benı okadar da mutlu etmedi açıkçası.Yani daha özel şeyler yazmasını beklediğim,geçmişte okadar güzel anılar paylaştığım insanların kısa bir doğum gunu mesajı yazması açıkçası beni üzdü.''Hiç yazmasalar daha iyiydi'' diyesi geliyor insanın.Ama benım için özel şeyler yazan insanlara da gercekten cok teşekkur ederım cok mutlu ettiler beni.Hayatımda bir sürü insan var ama bana kimin ne kadar değer verdiğini böyle günlerde daha iyi anlıyorum.Sekiz gündür Aliağa'ya takılıp kaldım.Bütün gün internetteyim ve gerçekten çok sıkılıyorum.Bugun Tuna diye bir arkadaşımla konuşurken,bana bir blog açmamı önerdi.Her şeyini orada paylaşıp hem de içimi rahatlatabileceğimden bahsetti.Kafama da yattı hani.Bende durmadım bir şeyler karaladım işte.Böylece ilk yazımı da yazdım.Umarım yazılarımdan keyif alırsınız,şimdilik benden bu kadar :)